Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane na tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny, trwały oraz widoczny z zewnątrz:
A. Cechy identyfikacyjne
Pakujący i/lub wysyłający: nazwa i adres lub urzędowo ustanowiony lub zaakceptowany kod firmowy. Jednakże w przypadku kiedy kod firmowy jest użyty, odnośnik „pakujący i/lub wysyłający” (lub odpowiedni skrót) muszą być zaznaczone w ścisłym powiązaniu z kodem firmowym.
B. Nazwa produktu
- "Orzechy laskowe w skorupach", jeśli zawartość opakowania nie jest widoczna z zewnątrz;
- Nazwa odmiany lub typ handlowy dla klasy Ekstra i klasy I (nieobowiązkowo dla klasy II).
C. Pochodzenie produktu
- Kraj pochodzenia i nieobowiązkowo rejon uprawy lub nazwa krajowa, regionalna lub lokalna.
D. Charakterystyka jakości handlowej
- Klasa
- Wielkość wyrażona:
-- Minimalną i maksymalną średnicą;
-- Minimalną średnicą oraz słowami „i powyżej” lub „i +” lub „+” lub maksymalną średnicą i słowami „i mniej” lub „i –„;
- Nazwa wielkości (nieobowiązkowo);
- „Najlepsze przed” i data (nieobowiązkowo);
- Masa netto;
- Rok zbioru.
E. Znak urzędowej kontroli jakości (nieobowiązkowo)
Załącznik 1
OZNACZANIE WILGOTNOŚCI
METODA I – METODA LABORATORYJNA
1. Zasada
Oznaczanie zawartości wilgoci w orzechach laskowych poprzez ubytek masy po suszeniu w temperaturze 103ºC (± 2ºC) w suszarce z termoregulatorem w ciśnieniu otoczenia przez 6 godzin.
2. Aparatura
2.1. Ceramiczny moździerz z odpowiednim tłuczkiem lub rozdrabniacz żywności.
2.2. Waga analityczna o dokładności ważenia do 1 mg.
2.3. Cylindryczne, płaskodenne, szklane lub metalowe naczynia o średnicy 12 cm
i głębokości 5 cm z dobrze dopasowanymi wieczkami.
2.4. Suszarka elektryczna z termoregulatorem z dobrą naturalną wentylacją zapewniająca utrzymanie temperatury 103º C (± 2ºC)
2.5. Eksykator zawierający efektywny środek suszący (np. chlorek wapnia)
i wyposażony w metalową płytkę, która umożliwia szybkie ostudzenie naczyń.
3. Przygotowanie próbki
Wyłuskać orzechy jeśli potrzeba i rozgnieść je w moździerzu lub tak rozdrobnić, aby otrzymać kawałki o szerokości 2 – 4 mm.
4. Próbka do badania i oznaczenie
4.1. Suszyć naczynia z przykrywkami w suszarce przez co najmniej 2 h, po czym przenieść do eksykatora. Ostudzić naczynia wagowe do temperatury otoczenia.
4.2. Oznaczenie wykonać w czterech próbkach po około 50 g.
4.3. Zważyć puste naczynie z przykrywką z dokładnością do 0,001 g (Mo)
4.4. Odważyć po około 50 g badanego materiału do naczyń z dokładnością do 0,001 g. Równomiernie rozprowadzić badany materiał po dnie naczynia, szybko i szczelnie zakryć naczynie, po czym całość zważyć (M1). Wykonać te czynności tak szybko jak to jest możliwe.
4.5. Otwarte naczynia wraz z przykrywkami umieścić w suszarce. Zamknąć suszarkę i suszyć przez 6 h. Po tym czasie otworzyć suszarkę, szybko zamknąć naczynia przykrywkami i umieścić w eksykatorze do ostudzenia. Po ostudzeniu do temperatury otoczenia zważyć zamknięte naczynia z dokładnością do 0,001 g (M2).
4.6. Zawartość wilgoci w próbce jako % masy obliczyć według wzoru:
Zawartość wilgoci = (M1 - M2 / M1 - Mo) x 100
4.7. Zapisać średnią wartość otrzymaną z czterech oznaczeń.
METODA II – METODA SZYBKA
1. Zasada
Oznaczanie zawartości wilgoci przyrządem pomiarowym działającym na zasadzie przewodności elektrycznej. Przyrząd należy skalibrować względem metody laboratoryjnej.
2. Aparatura
2.1. Ceramiczny moździerz z odpowiednim tłuczkiem lub rozdrabniacz żywności.
2.2. Przyrząd pomiarowy działający na zasadzie przewodności elektrycznej.
3. Oznaczenie
3.1. Napełnić naczynie badanym materiałem (uprzednio roztartym w moździerzu) i ubijać dopóki nie osiągnie stałego ciśnienia.
3.2. Odczytać wartość na skali.
3.3. Po każdym pomiarze, dokładnie oczyścić naczynie szpatułką, pędzlem
o sztywnym włosie, papierową serwetką lub dmuchawą.
Załącznik 2
DEFINICJE TERMINÓW I WAD DLA ORZECHÓW LASKOWYCH W SKORUPACH
- Pęknięcia i rozłupania: wszelkie pęknięcia, które są otwarte i widoczne i większe niż 1/4 obwodu skorupy;
- Wady skorupy; wszelkie wady wpływające na jakość skorupy ale nie wpływające na jakość jąder;
- Suche: oznacza to, że skorupa jest wolna od zawilgocenia powierzchniowego oraz, że skorupy i jądra razem nie zawierają więcej niż 12 % wilgoci;
- Puste: oznacza, że orzechy nie zawierają jąder;
- Zanieczyszczenia obce: wszelkie zanieczyszczenia nie pochodzące standardlnie od orzechów;
- Uszkodzenia spowodowane przez szkodniki: widoczne uszkodzenia spowodowane przez owady lub szkodniki lub obecność martwych szkodników lub ich pozostałości;
- Całe: oznacza, że skorupa nie jest połamana, rozłupana lub uszkodzona mechanicznie; niewielkie pęknięcia nie są uważane za wadę pod warunkiem, że jądro jest nadal właściwie chronione;
- Pleśń: strzępki pleśni widoczne gołym okiem na zewnątrz lub wewnątrz jąder;
- Zjełczałe: utlenienie tłuszczów lub wolnych kwasów tłuszczowych powodujące niepożądany zapach. Oleisty wygląd miąższu nie koniecznie musi oznaczać zjełczenie;
- Zgniecie / zepsucie: widoczny rozkład spowodowany działaniem drobnoustrojów;
- Zeschnięcie: zmarszczenie więcej niż 50 % powierzchni orzechów, zazwyczaj występujące w sezonach o dużej wydajności lub z powodu suszy, złego nawożenia lub cechy dziedzicznej;
- Skurczenie: warunki powodujące uzyskanie orzechów nie w pełni wykształconych otrzymanych po nawożeniu podczas szybkiego wzrostu jąder w bardzo wysokich temperaturach;
- Dobrze wykształcone: oznacza, że skorupa nie jest znacznie zniekształcona a jej kształt odpowiada cechom charakterystycznym odmiany lub typu handlowego.