Standard jakości handlowej dla fasoli szparagowej zawarty w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) Nr 912/2001 z dnia 10 maja 2001 r.
Uwzględniono zmiany do standardu wprowadzone rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 46/2003.
Przedmiotem standardu jest fasola szparagowa odmian uprawnych Phaseolus vulgaris L., dostarczana konsumentom w stanie świeżym. Standard nie obejmuje fasoli przeznaczonej do przetwórstwa.
Celem standardu jest określenie wymagań jakościowych dla fasoli po jej przygotowaniu i zapakowaniu.
A. Wymagania minimalne We wszystkich klasach jakości, uwzględniając szczegółowe wymagania dla danej klasy oraz dopuszczalne tolerancje, fasola powinna być:
- Cała[1],
- Zdrowa; nie dopuszcza się fasoli z objawami gnicia lub zepsucia, które czynią ją niezdatną do spożycia,
- Czysta,
Wielkość jest określana maksymalną szerokością strąka mierzoną pod katem prostym do osi.
Sortowanie według wielkości jest obowiązkowe tylko dla fasoli o cienkich strąkach według następującej skali wielkości:
- Bardzo cienka: szerokość strąka nie przekracza 6 mm,
- Cienka: szerokość strąka nie przekracza 9 mm,
- Średnia: szerokość strąka nie przekracza 12 mm.
Fasola o cienkich strąkach średniej
Dla fasoli, która nie spełnia wymagań ustalonych dla danej klasy, dopuszcza się w każdym opakowaniu następujące tolerancje w zakresie jakości i wielkości:
A. Tolerancje dotyczące jakości
a) Klasa Ekstra
5 % liczbowo lub masowo fasoli nie spełniającej wymagań klasy Ekstra, lecz zgodnej z wymaganiami dla klasy I, lub wyjątkowo mieszczącej się w tolerancjach
A. Jednolitość
W każdym opakowaniu fasola powinna być jednolita, tj. tego samego pochodzenia, tej samej odmiany lub typu handlowego, jakości oraz wielkości (jeśli sortowano według wielkości).
W opakowaniu widoczna część fasoli powinna być reprezentatywna w stosunku do całej zawartości opakowania.
Niezależnie od wcześniejszych postanowień tego punktu, produkty objęte tym rozporządzeniem mogą być pakowane razem
Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane na tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny, trwały oraz widoczny z zewnątrz:
A. Cechy identyfikacyjne
Pakujący i/lub wysyłający: nazwa i adres lub urzędowo ustanowiony lub zaakceptowany kod firmowy. Jednakże w przypadku kiedy kod firmowy jest użyty, odnośnik „pakujący i/lub wysyłający” (lub odpowiedni skrót) muszą być