Silvicola

email: artur@silvicola.pl

Warzywa i owoce

II. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE JAKOŚCI - PAPRYKA

Celem standardu jest określenie wymagań jakościowych dla papryki, po jej przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach jakości, uwzględniając szczegółowe wymagania dla danej klasy oraz dopuszczalne tolerancje, papryka powinna być:

Cała

Oznacza to, że papryka nie może mieć żadnych uszkodzeń powstałych zarówno podczas wzrostu, zbioru, pakowania jak i innych operacji związanych z przygotowaniem jej do sprzedaży.

Zdrowa; nie dopuszcza się papryki z objawami gnicia lub innego zepsucia, które czynią ją niezdatną do spożycia

Papryka powinna być całkowicie wolna od jakichkolwiek oznak chorób lub zmian, które znacząco wpływają na jej wygląd, przydatność do spożycia oraz wartość handlową. Papryka jest niedopuszczalna nawet jeśli ślady chorób, gnicia lub innych zmian są niewielkie, ale mają tendencje do powiększania co spowoduje, że w momencie końcowej sprzedaży papryka będzie już nieprzydatna do spożycia.

Czysta, praktycznie wolna od jakichkolwiek widocznych zanieczyszczeń obcych
O świeżym wyglądzie
Niedopuszczalna jest papryka z oznakami więdnięcia lub utraty świeżości.

Praktycznie wolne od szkodników

Praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki

Prawidłowo wykształcona

Papryka powinna być prawidłowo wykształcona, o cechach charakterystycznych dla odmiany i uwzględnieniu warunków uprawy.

Wolna od uszkodzeń mrozowych

Wolna od nie zabliźnionych uszkodzeń

Bez oparzelin słonecznych (wyjątek - specyfikacja w punkcie B: klasyfikacja, punkt b)

Z szypułką

Wolna od nadmiernego zawilgocenia powierzchniowego

W momencie wysyłki papryka nie powinna być nadmiernie wilgotna, co powoduje znaczne obniżenie trwałości i przydatności do transportu. Jednak natychmiast po wystawieniu z chłodni może wystąpić lekkie zawilgocenie, które nie jest uważane za nadmierne.

Bez obcych zapachów i/lub smaków

Papryka nie może być przechowywana i transportowana w nieodpowiednich warunkach, w których mogłaby pochłonąć niepożądane zapachy np. od innych produktów.

Stopień rozwoju i jakość papryki powinny być takie, aby mogła ona:

Wytrzymać transport i manipulacje,
Dotrzeć do miejsca przeznaczenia zachowując zadowalającą jakość.

B. Podział na klasy jakości

Paprykę dzieli się na dwie niżej określone klasy jakości:

a) Klasa I
Papryka w tej klasie powinna być dobrej jakości. Powinna posiadać cechy charakterystyczne dla danej odmiany i/lub typu handlowego jeśli chodzi o stopień rozwoju, kształt i barwę w powiązaniu ze stopniem dojrzałości.
Papryka klasy I powinna być dobrej jakości i powinna być starannie zaprezentowana.

Papryka powinna być:

Jędrna
Praktycznie bez wad skórki

Szypułka może być lekko uszkodzona lub ucięta bez uszkodzenia nasady kielicha.

b) Klasa II
Do tej klasy zalicza się paprykę, która nie odpowiada wymaganiom klasy I, ale spełnia wyżej określone wymagania minimalne.

Papryka klasy II powinna mieć odpowiednią jakość handlową i powinna być odpowiednio zaprezentowana.

Dopuszcza się następujące wady, pod warunkiem, że papryka zachowuje swoje cechy charakterystyczne co do jakości, utrzymania jakości i prezentacji:

Wady kształtu i rozwoju
Oparzeliny słoneczne lub lekkie zabliźnione uszkodzenia o długości nie większej niż 2 cm w przypadku wad o podłużnym kształcie lub powierzchni całkowitej nie większej niż 1 cm² w przypadku pozostałych wad
Niewielkie suche powierzchniowe pęknięcia o łącznej długości nie większej niż 3 cm

Papryka może być mniej jędrna ale bez oznak więdnięcia. Szypułka może być uszkodzona lub ucięta.