email: artur@silvicola.pl

II. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE JAKOŚCI - POMIDORY

Celem standardu jest określenie wymagań jakościowych dla pomidorów po ich przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach jakości, uwzględniając szczegółowe wymagania dla danej klasy oraz dopuszczalne tolerancje, pomidory powinny być:

  • Całe 

 Pomidory nie mogą mieć żadnych ubytków lub uszkodzeń. Niedopuszczalne są świeże pęknięcia powstałe podczas zbioru lub przygotowywania pomidorów do sprzedaży oraz nie zabliźnione uszkodzenia spowodowane nieprawidłowym wzrostem lub uszkodzeniem przez grad.

  • Zdrowe; nie dopuszcza się pomidorów z objawami gnicia lub z innymi zmianami, które czynią je niezdatnymi do spożycia 

 Pomidory powinny być wolne od objawów chorobowych lub zepsucia, które pogarszają ich wygląd i ograniczają przydatność do spożycia oraz wartość handlową. Niedopuszczalne są widoczne odgniecenia i uszkodzenia spowodowane chorobami. Niedopuszczalne są także uszkodzenia spowodowane zbyt niską temperaturą.

  • Czyste, praktycznie wolne od jakichkolwiek widocznych zanieczyszczeń obcych 

 Pomidory powinny być praktycznie wolne od zanieczyszczenia ziemią, kurzem lub innymi widocznymi zanieczyszczeniami np. pozostałościami środków ochrony roślin.

  • O świeżym wyglądzie 

 Pomidory nie powinny wykazywać żadnych oznak utraty jędrności.

  • Praktycznie wolne od szkodników
  • Praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki 

 Niedopuszczalne są uszkodzenia spowodowane przez szkodniki np. owady lub ślimaki.

  • Wolne od nadmiernego zawilgocenia powierzchniowego 

 Lekkie zawilgocenie spowodowane różnicą temperatur podczas wyjmowania z chłodni jest dopuszczalne.

  • Bez obcych zapachów i/lub smaków 

 Pomidory nie mogą być przechowywane lub przewożone w nieodpowiednich warunkach, w których mogłyby pochłonąć nieodpowiednie zapachy np. od sąsiadujących z nimi produktów.

W przypadku pomidorów na gałązkach, szypułki i gałązki powinny być świeże, zdrowe, czyste oraz bez liści i widocznych zanieczyszczeń obcych.

Stopień dojrzałości i rozwoju oraz jakość pomidorów powinna być taka, aby mogły:
  • Wytrzymać transport i manipulacje,
  • Dotrzeć do miejsca przeznaczenia zachowując zadowalającą jakość.

Stopień rozwoju pomidorów powinien być wystarczający tak, aby pomidory posiadały cechy charakterystyczne dla danej odmiany oraz warunków wzrostu. Muszą one osiągnąć prawidłowy stopień rozwoju co zapewni odpowiedni proces dojrzewania. W momencie zbioru pomidory muszą mieć taki stopień dojrzałości, który pozwoli kontynuować proces dojrzewania podczas transportu oraz sprzedaży aż do osiągnięcia barwy typowej dla odmiany.

Można rozróżnić następujące stopnie dojrzałości pomidorów:

  • Zielone - pomidory, których rozwój nie został zupełnie zakończony, ale zaczynają wykazywać oznaki zmiany barwy z zielonej na białawą i żółtawą przy szypułce i na ok.1/10 powierzchni.
  • Zapalone - pomidory, których rozwój został zakończony i wykazują widoczną zmianę barwy na żółtawą i różową na powierzchni 10 - 30%.
  • Dojrzewające - pomidory, które zupełnie zmieniły barwę z zielonej na różową i pomarańczowo - czerwoną i mają jednolitą barwę na powierzchni 30 - 60%.
  • Czerwone - pomidory, które mają na min. 60% powierzchni jednolitą barwę od jasnoczerwonej do czerwonej.

B. Podział na klasy jakości

Pomidory dzieli się na trzy klasy jakości:
a) Klasa Ekstra
Pomidory w tej klasie powinny być najwyższej jakości. Powinny mieć jędrny miąższ oraz charakterystyczny dla danej odmiany kształt, wygląd oraz stopień rozwoju.


Pomidory w tej klasie powinny być najwyższej jakości oraz powinny być bardzo starannie zaprezentowane.
Niezależnie od stopnia dojrzałości miąższ pomidorów powinien być jędrny tzn. odporny na zwykły nacisk palców. Oznacza to, że pomidory przejrzałe są niedopuszczalne.
Pomidory powinny mieć bardzo regularny kształt, a jakiekolwiek deformacje są niedopuszczalne.


Barwa pomidorów, zgodna z ich stanem dojrzałości, powinna być taka, aby spełniała wymagania ostatniego akapitu podrozdziału A (powyżej).


Pomidory muszą osiągnąć pełny rozwój fizjologiczny zgodnie z cechami charakterystycznymi odmiany i warunkami uprawy. Barwa pomidorów związana ze stopniem dojrzałości powinna być taka, aby przy uwzględnieniu czasu trwania i rodzaju transportu, na etapie konsumpcji osiągnęły one barwę typową dla odmiany.


Nie dopuszcza się "zielonej piętki" i innych wad, z wyjątkiem nieznacznych powierzchniowych wad skórki, pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na ogólny wygląd pomidorów, ich trwałość oraz wygląd w opakowaniu.


b) Klasa I
Pomidory w tej klasie powinny być dobrej jakości, wystarczająco jędrne i mieć cechy charakterystyczne dla danej odmiany. Nie dopuszcza się pęknięć i widocznych "zielonych piętek".


Wymagania jakościowe dla pomidorów klasy I są nieco mniej rygorystyczne niż dla pomidorów klasy Ekstra, gdyż dopuszcza się występowanie pewnych wad.
Mimo to pomidory w tej klasie powinny być dobrej jakości i powinny być starannie zaprezentowane.


Dopuszcza się następujące lekkie wady, pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na ogólny wygląd pomidorów, ich trwałość i wygląd w opakowaniu:

  • Lekkie wady kształtu lub rozwoju 

 Dopuszczalne są niewielkie puste komory.

  • Lekkie wady barwy
  • Lekkie wady skórki

Dopuszczalne są niewielkie wady skórki np. skorkowacenia spowodowane działaniem słońca, środków ochrony roślin, uszkodzenia spowodowane przez grad lub niewielkie uszkodzenia spowodowane przez szkodniki lub choroby.

  • Bardzo lekkie odgniecenia 

 Dopuszczalne są niewielkie odgniecenia spowodowane nieostrożnymi manipulacjami, pod warunkiem, że spowodują jedynie lekkie uszkodzenia miąższu, które nie mają tendencji do powiększania.

Ponadto pomidory "żebrowane" mogą mieć:

  • Zasklepione spękania o długości nie większej niż 1 cm
  • Lekkie deformacje
  • Małą nieskorkowaciałą narośl
  • Nieznaczne skorkowacenie blizny kielichowej nie przekraczające 1cm2
  • Delikatne zabliźnienie słupkowe o kształcie wydłużonym, robiące wrażenie szwu, którego długość nie może być większa niż 2/3 największej średnicy owocu

  • c) Klasa II
    Do tej klasy zalicza się pomidory, które nie odpowiadają wymaganiom klas wyższych, ale spełniają wyżej określone wymagania minimalne.
    Pomidory powinny być jędrne (lecz mogą być nieco mniej jędrne niż w klasie I) i bez niezasklepionych spękań.


    Miąższ pomidorów powinien być dostatecznie jędrny. Pod wpływem nacisku na pomidorze może pozostać ślad, ale pomidor nie może zostać uszkodzony.


    Dopuszcza się następujące lekkie wady skórki pod warunkiem, że pomidory zachowują swoje cechy charakterystyczne pod względem jakości, trwałości oraz wyglądu w opakowaniu:

    • Wady kształtu, rozwoju i barwy
      • Wady skórki lub odgniecenia pod warunkiem, że nie stanowią poważnego uszkodzenia 

    •  Dopuszczalne są wady skórki np. skorkowacenia spowodowane działaniem słońca lub środków ochrony roślin, uszkodzenia spowodowane przez grad, szkodniki lub choroby. Pomidory nie mogą być jednak poważnie uszkodzone. Dopuszczalne są także odgniecenia spowodowane obiciem lub odciśnięciem.

    • Zasklepione spękania o długości nie przekraczającej 3 cm dla pomidorów okrągłych, żebrowanych lub podłużnych

    • Ponadto pomidory "żebrowane" mogą mieć:

      • Większe deformacje, niż dopuszczone w klasie I, lecz bez wykrzywień
      • Narośl
      • Skorkowacenie blizny kielichowej, nie przekraczające 2cm2
      • Delikatne zabliźnienie słupkowe o kształcie wydłużonym, robiące wrażenie szwu
      • W klasie drugiej dopuszczalne są również zielone lub żółte piętki.
Silvi-Cola © 2012 - Bronisze   |   Projekt & cms: www.zstudio.pl